Fałszowanie oznaczeń produktu

Niewiele osób zdaje sobie sprawę, iż fałszowanie oznaczeń produktu jest przestępstwem, penalizowanym w art. 306 Kodeksu Karnego. Zgodnie z jego treścią kto usuwa, podrabia lub przerabia znaki identyfikacyjne, datę produkcji lub datę przydatności towaru lub urządzenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Zabronione jest więc usuwanie, podrabianie lub przerabianie wskazanych w treści tego przepisu znaków w jakikolwiek sposób.

Określone w powyższym przepisie pojęcia – data przydatności i data produkcji nie budzą wątpliwości. Problematyczne może być natomiast zdefiniowanie znaku identyfikacyjnego. Za znak identyfikacyjny, o którym mowa w powyższym przepisie należy uważać oznakowania towarów lub urządzeń nadawane przez producentów bądź inne podmioty uprawnione, związane z obrotem gospodarczym. Funkcją tego oznakowania jest rozpoznanie danego towaru lub urządzenia, odróżnianie go od innych towarów lub urządzeń.

Należy jednak zauważyć, iż jeśli w celu wprowadzenia do obrotu towaru, oznacza się towar podrobionym znakiem towarowym lub zarejestrowanym znakiem towarowym, mimo nieposiadania prawa do takiego znaku, to wówczas należy zastosować niewątpliwie przepis art. 305 § 1 Ustawy Prawo własności przemysłowej w zbiegu z analizowanym art. 306 KK.

Ponadto, analizując treść art. 306 KK i pojęcie znaku identyfikacyjnego, należy zastanowić się nad jego zastosowaniem w sytuacji, gdy mamy do czynienia ze zmianą numeru podwozia, nadwozia i silnika pojazdu. Zdaniem Sądu Najwyższego, jakakolwiek zmiana tych danych poprzez zatarcie, zamalowanie, itp. stanowi realizację znamion przestępstwa stypizowanego w art. 306 KK. Jednocześnie, posłużenie się tablicami rejestracyjnymi innego samochodu, nie prowadzi już do popełnienia tego przestępstwa.[1]

Omawiając powyższy przepis należy zastanowić się również nad czynnościami, których podjęcie doprowadzi do realizacji znamion z art. 306 KK, tj. usunięcia, podrobienia i przerobienia znaków identyfikacyjnych. Pod pojęciem usunięcia należy rozumieć pozbawienie towaru lub urządzenia oryginalnych znaków identyfikacyjnych,[2] a także uczynienie ich niewidocznymi przez zamazanie, zamalowanie, zaklejenie, modyfikację uniemożliwiającą odczytanie. Natomiast podrobienie i przerobienie należy rozumieć tak, jak na gruncie art. 270 § 1 KK, tj. za podrobienie należy uważać nadanie produktowi oznaczeń, których wcześniej nie posiadał, natomiast za przerobienie modyfikację istniejących oznaczeń.[3]

---

[1] Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2003 r., w sprawie o sygnaturze akt: III KK 118/03, LEGALIS,

[2] Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 stycznia 2002 r., w sprawie o sygnaturze akt: III KKN 519/99, LEGALIS,

[3] Ibidem,