Od niedawna
pokrzywdzonemu składającemu zawiadomienie o możliwości popełnienia
przestępstwa, przysługuje prawo do otrzymania zaświadczenia o złożonym
zawiadomieniu. Komentowane uprawnienie zostało wprowadzone do Kodeksu
postępowania karnego ustawą, która weszła w życie w dniu 13 lutego 2016 roku, w
dodanym art. 304b KPK. Zauważyć należy, iż dodany przepis, został umieszczony z uwagi na regulacje Unijne, zobowiązujące Państwa UE do wprowadzenia stosownych regulacji w ich porządkach prawnych.
Wskazany przepis
przyznaje prawo do
uzyskania potwierdzenia faktu złożenia zawiadomienia, czyli zaświadczenia o złożeniu
zawiadomienia o przestępstwie pokrzywdzonemu, który złożył zawiadomienie o przestępstwie. Potwierdzenie to jest wydawane jedynie na
wniosek pokrzywdzonego, który złożył zawiadomienie o przestępstwie bądź
osoby wykonującej jego prawa. A contrario zaświadczenia tego nie może
uzyskać pokrzywdzony, który nie składał zawiadomienia. Zaświadczenia nie otrzyma także osoba inna niż pokrzywdzony, nawet
jeśli złożyła zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, która nie wykonywała wówczas praw pokrzywdzonego.
Co interesujące, we wskazanym
przepisie nie został określony termin na złożenie wniosku o wydanie
potwierdzenia złożenia zawiadomienia. Można natomiast przyjąć, iż powinno to
być dokonane w chwili składania zawiadomienia.
Jednakże, jak słusznie zaznacza
się w literaturze, ze względu na zakres informacji, przeważnie nie będzie możliwości sporządzenia zaświadczenia bezpośrednio
po złożeniu zawiadomienia o przestępstwie, co może sugerować, iż pokrzywdzony może
żądać jego wydania w toku całego postępowania przygotowawczego.[1]
Zasadne natomiast jest pytania, co znajduje się w takim zaświadczeniu?
Zgodnie z w/w przepisem, w zaświadczeniu znajdzie
się: data oraz miejsce przyjęcia zawiadomienia, wskazanie organu przyjmującego
wraz z danymi do kontaktu, sygnaturę sprawy, dane określające tożsamość
pokrzywdzonego, czas i miejsce popełnienia czynu, którego dotyczy
zawiadomienie, oraz zwięzły opis czynu i wyrządzonej szkody.
Niewątpliwie udzielone pokrzywdzonemu w ten
sposób informacje (w formie pisemnej) oraz ich zakres, pomoże mu w lepszym orientowaniu się w
sprawie oraz kontakcie z podmiotami prowadzącymi sprawę. Nieraz bowiem zdarza się, iż
pokrzywdzeni nie mieli wiedzy n.t sygnatury ani osoby, która prowadzi ich
sprawę. Należy także wskazać, iż wraz z wprowadzonym przepisem, dodano obowiązek pouczenia pokrzywdzonego o przysługującym mu prawie. Być może pozytywnie wpłynie to na świadomość pokrzywdzonych o toczącym się postępowaniu.
[1] S. Steinborn (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz do
wybranych przepisów, LEX/el. 2016
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz