Niedawno do Kancelarii
przyszedł klient podejrzewany o popełnienie zbrodni. Bardzo zależało mu (jak
zresztą każdej osobie) na uniknięciu skazania na karę bezwzględnego pozbawienia
wolności. Na pierwszy rzut oka wydawało się to niemożliwe. Kodeks Karny (KK)
przewiduje możliwość zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności do roku,
natomiast zbrodnia zagrożona jest karą od 3 lat pozbawienia wolności. Jednakże
po dogłębnej analizie przepisów okazało się, iż istnieje pewna możliwość, która
pojawiła się dzięki nowelizacji Kodeksu Postępowania Karnego (KPK) i Kodeksu Karnego
(KK), która weszła w życie 1 lipca 2015 roku.
Jak już wspomniałem
powyżej, zbrodnia jest zagrożona karą pozbawienia wolności od lat 3. Złożenie
wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej w trybie art. 387 §
1 KPK (możliwość składania takiego wniosku dla zbrodni istnieje od 1 lipca 2015
roku) przed doręczeniem oskarżonemu zawiadomienia o terminie rozprawy, uprawnia
do wnioskowania o zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary (art. 387 § 4
KPK).
Następnie należy omówić
sposób zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary. Zgodnie z art. 60 §6 pkt 2
KK przy nadzwyczajnym złagodzeniu kary w przypadku zbrodni (ale nie takiej
zagrożoną karą 25 lat pozbawienia wolności), sąd wymierza karę pozbawienia
wolności nie niższą od jednej trzeciej dolnej granicy ustawowego zagrożenia.
Wnioskując więc o
zastosowanie kary z nadzwyczajnym jej złagodzeniem, możemy prosić o wymierzenie
kary 1 roku pozbawienia wolności (przy zbrodni, której dolna granica wynosi 3
lata pozbawienia wolności). Wówczas wystarczy już jedynie przywołać treść art. 69
§ 1 KK (przy spełnieniu warunków wymienionym w tym przepisie) i na jego
podstawie wnieść o orzeczenie kary jednego roku pozbawienia wolności wraz z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Na marginesie należy
jednak zauważyć, iż możliwość zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności
orzeczonej za zbrodnię, istnieje tylko po spełnieniu szeregu warunków. Po
pierwsze liczy się czas – wniosek w trybie art. 387 KPK musi być złożony przed
doręczeniem zawiadomienia o terminie rozprawy. Oskarżony musi też spełnić
warunki przewidziane w art. 69 KK oraz 387 § 2 KPK. Po trzecie – co
najważniejsze – zgodę musi wyrazić prokurator, pokrzywdzony oraz Sąd.
Z własnego doświadczenia
powiem, że pierwsza taka „operacja” zakończyła się sukcesem. Doszło do
zawieszenia wykonania kary w stosunku do oskarżonego, a największą trudnością
okazało się przekonanie sędziego (wbrew pozorom to nie prokurator oponował
przeciwko takiemu rozstrzygnięciu).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz