Skrócenie okresu zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych

W przypadku orzeczenia przez sąd środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów – istnieje możliwość skrócenia okresu jego obowiązywania.

Możliwość taką daje art. 182a § 2 Kodeksu Karnego Wykonawczego, zgodnie z którym: jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów był wykonywany przez okres co najmniej połowy orzeczonego wymiaru, a w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów orzeczonego na podstawie art. 42 § 3 lub 4 (a więc dożywotnio) Kodeksu Karnego przez okres co najmniej 10 lat, sąd może orzec o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, o której mowa w art. 2 pkt. 84 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990, 2244 i 2322 oraz z 2019 r. poz. 53 i 60), jeżeli postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji.

Warunkiem więc, aby zakaz został zmieniony (lecz nie uchylony), jest upływ połowy okresu, na jaki orzeczono zakaz (w przypadku dożywotniego – po upływie 10 lat). Oczywiście wniosek o zmianę, może zostać złożony przed upływem w/w okresu.

Ponadto, jak wynika z w/w przepisu, Sad będzie badał ponadto:

1) postawę po popełnieniu przestępstwa,

2) właściwości i warunki osobiste sprawcy,

3) zachowanie w okresie wykonywania środka karnego.

Sprawę w przedmiocie zmiany zakazu prowadzi sąd, który wydał postanowienie (wyrok) o zastosowaniu środków. Przy pozytywnej prognozie, co warte podkreślenia, sąd nie cofa zakazu, a jedynie go łagodzi. Złagodzenie represyjności orzeczonego uprzednio środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów polega na tym, iż sąd orzeka o dalszym wykonywaniu tego środka w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jedynie niewyposażonych w blokadę alkoholową, o której mowa w art. 2 pkt 84 ustawy z 20.06.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1260 ze zm.). Przez blokadę alkoholową należy natomiast rozumieć urządzenie uniemożliwiające uruchomienie silnika pojazdu, w przypadku gdy zawartość alkoholu w wydychanym przez kierującego powietrzu wynosi co najmniej 0,1 mg alkoholu w 1 dm³. Blokada jest montowana w pojeździe przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela (art. 66 ust. 1d u.p.r.d.).

Należy także podkreślić, iż środek karny zakazu prowadzenia pojazdów jest wykonywany w dalszym ciągu, jednakże nie ma on już charakteru bezwzględnego, jego zakres zostaje bowiem zawężony wyłącznie do pojazdów niewyposażonych w wyżej wymienioną blokadę. Tym samym będzie można wówczas się ubiegać o przywrócenie uprawnień. Postanowienie sądu wydane na podstawie art. 182a § 1 k.k.w. nie modyfikuje natomiast czasu, na jaki został orzeczony środek karny zakazu prowadzenia pojazdów.

W przypadku złagodzenia zakazu, nie stosuje się go natomiast w przypadku prowadzenia pojazdów wykorzystywanych do nauki jazdy i egzaminowania, jeżeli skazany jest osobą szkoloną lub egzaminowaną (art. 182a par. 2 kkw) (czyli pojazd egzaminacyjny i nauki jazdy nie musi posiadać wówczas alkomatu), a więc przygotowując się do odzyskania uprawnień (w przypadku ich utraty), istnieje możliwość szkolenia w samochodzie niewyposażonym w blokadę.

W przypadku natomiast złagodzenia zakazu, jeżeli kierowca zostanie zatrzymany podczas kierowania pojazdem niewyposażonym w blokadę, to wówczas może odpowiadać on za złamanie zakazu sądowego, a więc na podstawie art. 244 Kodeksu Karnego.